سخنان حضرت محمد(ص)-سری سی و ششم
سخنان حضرت محمد
كسي كه به خاطر زيادي ثروت، از مردم چيزي درخواست كند، (آن چيز) آتش است (كه اگر كم بخواهد) كم بوده و (اگر زياد بخواهد) آن آتش زياد مي‌باشد.
((حضرت محمد (ص)))
==================
حقيقتاً سپاس‌گزارترين مردم كساني هستند كه نسبت به مردم سپاس‌گزارتر مي‌باشند.
((حضرت محمد (ص)))
===================
چيزي را از مردم نخواهيد و اگر تازيانه‌ي تو (از دستت) افتاد (و تو سواره هستي) پايين بيا و آن را بردار. (يعني انسان در هيچ كاري نبايد به ديگران تكيه كند.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
كسي كه بدون نياز (از ديگران) چيزي بخواهد، گويا شراب خورده است. (يعني همان‌طوري كه شراب حرام و گناه بزرگي است، گدايي كردن در صورت بي‌نيازي نيز چنين است.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
هيچ‌كس مانند خداوند، ستايش را دوست ندارد (زيرا او شايسته‌ترين موجود براي ستايش است) و هيچ كس مانند خدا، عذر را نمي‌پذيرد.
((حضرت محمد (ص)))
===================
دوست داشتن ستايش از طرف مردم (انسان را) كور و كر مي‌كند (يعني باعث غرور شده و رذائل اخلاقي ديگر را به همراه دارد.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
خداوند به بنده‌اي كه شكرگذار نعمت است، نعمتي نمي‌دهد مگر اين كه ستايش او بالاتر از نعمت است اگرچه (خود) نعمت (هم) بزرگ است.
((حضرت محمد (ص)))
====================
كسي كه با نافرماني خداوند، بخواهد از مردم تشكر كند، مردم ستايش‌گر او را مذمّت مي‌كنند. (مثلاً در مقابل كسي كه چيزي به ما مي‌دهد، با گناه از او تشكر كنيم، مثل اين كه به او رشوه بدهيم.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
مؤمن هميشه (و در هر حالي) خوب است، جانش از دو پهلوي او كنده مي‌شود (ولي باز) خداوند را سپاس مي‌گويد.
((حضرت محمد (ص)))
====================
خدا را بزرگ بشماريد تا او شما را ببخشد (و از گناهان شما درگذرد.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
بدانيد! كه پروردگار تو، ستايش را دوست دارد (زيرا استحقاق پرستش و ستايش را دارد.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
حقيقتاً پروردگار تو، ستايش كنندگان (به او را) دوست دارد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
از ستايش (ديگران) بپرهيز زيرا (اين كار) مانند سر بريدن است (يعني ممكن است دشمناني از روي حسادت پيدا كند و جان او به خطر بيفتد.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
سر بريدن مرد، اين است كه روبروي او، ستايشش كني. (و او مغرور شده و ديگران نيز نسبت به او حسودي كنند.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
بر چهره‌ي ستايش‌گران، خاك بريزيد (زيرا در مقابل شما، ستايش كرده ولي پشت سرتان توهين مي‌كنند.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
مبغوضترين بندگان نزد خداوند كساني هستند كه لباسش از عملش بهتر باشد (يعني) لباسش مانند لباس پيامبران و عملش مانند عمل ظالمان است.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
زماني كه مردم ستم را (با چشم خود) مشاهده كردند، امّا با دو دستان خود (جلوي ظلم را نگرفتند، نزديك است كه عذاب خداوند، همه را شامل شود.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
بر خداوند لازم است كه دعاي مظلومي كه قبل از خود نسبت به كسي، همان ظلم به خودش را كرده است، مستجاب نكند. (بعضي از انسانها مورد ظلم قرار مي‌گيرند در صورتي كه خودشان چنين ظلمي را بر سر ديگري آورده‌اند، چنين شخصي دعايش پذيرفته نمي‌شود.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
ظلم، تاريكي در روز قيامت را (به همراه دارد.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
افراد ستمگر و ياران‌شان، در آتش جهنّم هستند.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
عذابي، از عذاب ستم، سريع‌تر نيست.
((حضرت محمد (ص)))
========================
دعا نسبت به چيزهايي كه فرستاده شده و يا فرستاده نشده است، مفيد است، پس اي بندگان خدا! دعا كردن بر شما لازم است.
((حضرت محمد (ص) ))
=======================
به جز زنازاده و كسي كه رگي از آن را دارد، (كسي ديگر) به مردم ظلم نمي‌كند. (منظور اين نيست كه هر كسي ظلم مي‌كند، زنازاده است بلكه منظور اين است كه اگر انساني با وجدان باشد و تعصّب بشري داشته باشد، ظلم نمي‌كند پس منظور از زنازاده و كسي كه رگي از آن دارد، انسان بي‌تعصّب و بي‌وجدان است.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
كسي كه صبح كند در صورتي كه نيّت ظلم نسبت به كسي نداشته باشد، گناهانش بخشيده مي‌شود.
((حضرت محمد (ص)))
========================
هيچ بنده‌اي نيست كه به بنده‌اي ديگر ظلم كند كه (مظلوم) قصاص (از ظالم) نكند، خداوند، روز قيامت او را قصاص خواهد كرد.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
كسي كه به ظالمي، ياري برساند، خداوند، آن ظالم را بر خود او، مسلّط مي‌كند. (تا به او هم ستم كند.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
كسي كه با ظالم، (حتي) را ه برود، حقيقتاً گنهكار است. (زيرا اگر گنهكار نباشد، با ظالم رفت و آمد نمي‌كند.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
كسي كه به ظالمي ياري برساند تا حقّي را به واسطه‌ي باطل خود، پايمال كند، از حمايت خداوند و رسولش، خارج مي‌گردد.
((حضرت محمد (ص)))
========================
كسي كه به وسيله‌ي ظلم بر دعوايي (به جانب باطل) كمك برساند، تا از آن كار، دست برنداشته است، در خشم خداوند مي‌باشد.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
كسي كه بر ظالم خود (كه به او ستم كرده است) نفرين كند، بر او پيروز شده است (زيرا دعاي مظلوم رد نمي‌شود.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
امروز و فردا كردن انسان ثروتمند (براي رفع نياز فقرا) ظلم است.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
مبغوضترين (مورد تنفّرترين) مردان نزد خداوند (كساني هستند) كه بسيار لجوج و ستيزه‌گر (كسي كه با همه سر جنگ دارند) باشد.
((حضرت محمد (ص)))
======================
از لجاجت دوري كنيد زيرا ابتداي آن، ناداني و انتهايش، پشيماني است.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
روز دوشنبه و پنج‌شنبه، اعمال انسانها بر خداوند عرضه مي‌شود و او نيز گناهان (توبه‌كنندگان و كساني كه پشيمان هستند) را مي‌بخشد مگر كساني كه اهل ستيزه و جنگ و پيوند خويش را با خويشاوندان خود، بريده باشند.
((حضرت محمد (ص)))
====================
سجده (در برابر خدا) بر شما لازم است زيرا براي خداوند، سجده نمي‌كني مگر اين كه خداوند، با آن، انسان را يك درجه بالا برده و از آن يك گناه محو مي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
====================
آتش جهنّم، انسان را مي‌سوزاند مگر جاي سجده را كه خداوند بر آتش، سوزاندن آن جا را حرام كرده است.
((حضرت محمد (ص)))
====================
سحرخيز باشيد زيرا سحرخيزي باعث بركت است. (چه از نظر عبادي كه با خداوند راز و نياز مي‌كند و چه از نظر رزق و روزي.)
((حضرت محمد (ص)))
===================
در طلب و جست و جوي دانش، سحرخيز باشيد زيرا بيداري در صبح، بركت و رستگاري را به همراه دارد.
((حضرت محمد (ص)))
====================
هر سحر، چراغ روشن كنيد، زيرا پاداش شما بيشتر مي‌شود. (از آن جهت كه هم خودش براي عبادت بيدار مي‌شود و هم ديگران را بيدار مي‌كند.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
بهشت، خانه‌ي سخاوتمندان است.
((حضرت محمد (ص)))
====================
سخاوتمند نادان نزد خدا از عالِم بخيل محبوب‌‌تر است.
((حضرت محمد (ص)))
====================
از لغزش (انسان) سخاوتمند بگذريد زيرا هر وقت، (در اعمال خود) بلغزد (و خطا كند) خداوند دست او را مي‌گيرد.
((حضرت محمد (ص)))
====================
گناه (انسان) سخاوتمند را ناديده بگيريد، زيرا خداوند هر وقت كه او لغزش پيدا كرد، دستش را مي‌گيرد.
((حضرت محمد (ص)))
====================
كار كه به نهايت سختي رسيد، راه چاره پيدا مي‌شود (چون در آن صورت، انسان مجبور است، خود را از سختي نجات دهد.)
((حضرت محمد (ص)))
===================
بدان كه پيروزي با صبر كردن و گشايش (در كارها) با رنج و گرفتاري به دست مي‌آيد و بعد از (هر سختي آرامش وجود دارد.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
هرگز يك سختي با دو آساني، نمي‌آيد (زيرا) همراه هر سختي، يك آساني و حقيقتاً سختي با آرامش همراه است. (پس به دنبال هر سختي، يك آساني هست.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
اگر سختي آمده و وارد سوراخي (هم) شود، آساني مي‌آيد و داخل آن جا شده و سختي را بيرون مي‌كند. (پس هيچ سختي وجود ندارد مگر اين كه يك آساني را به همراه خود دارد.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
پيروزي با صبر و گشايش (رهايي) با رنج همراه است و به دنبال هر سختي، يك آساني وجود دارد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
سهل و آسان گرفتن (نسبت به كارها بر ديگران) باعث سود و نفع كردن و سخت گرفتن، شوم و بد است. (زيرا ياران انسان را پراكنده مي‌كند.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
جزء كساني مباش كه بر مردم سخت گرفته و بر خودش آسان مي‌گيرد.
((حضرت محمد (ص)))
